"It's not country, it's not rock, it's not the blues, It's….. The Bonesmen"

De wonderen zijn blijkbaar de wereld nog niet uit .... met the Bonesmen en het album "Deuce" - de opvolger van het in 2006 verschenen "Skin And Bones" - duiken  wel erg vreemde eenden op in de Hemifran bijt. De promotie carrousel van Peter Holmstedt draait immers grotendeels in en rond het singer / songwritersgebeuren maar heeft met dit bandje uit New Haven, Connecticut bewust gekozen voor het betere, stevige gitaarwerk.

De opener " Do It Again" , "Love Letter"  en afsluiter "Slow Down" doen mij naar mijn lp kast snellen want hoor ik daar niet wat flarden van Black Oak Arkansas ...een band die in the seventies rock geschiedenis schreef. Dat lead singer & guitar player Frank Thomas, bass player Kenny Dempsey, lead guitar player Mark Turko en Drew Carrano / drums de studie richting rock & roll met onderscheiding hebben afgewerkt blijkt immers uit het Who - esque "Morning Moon Or Night " en "I'll Be Fine" waar duidelijke invloeden van Georgia Satellites van tel zijn . "Cloud" is de tradionele 'trage' song die elke (hard) rock band wel op de playlist heeft staan en er meestal ook nog vrij aardig mee scoort in de charts.

Generatiegenoten van ondergetekende herinneren zich ongetwijfeld de (ape)kuren nog van the Monkees op het zwart - wit toestel en hun "Last Train to Clarksville" blijkt anno 2010 én in de versie van The Bonesmen nog steeds een leuke meezinger.  Durf er zelfs geld op te verwedden dat de jeugd van tegenwoordig  net als voor the Black Crowes, Aerosmith, Iron Maiden ook voor the Bonesmen uit het dak gaat....    Keep on rockin' in a free world ! (SWA)